Müzikle değişti, sevgiyle hayata tutundu

Rus yazar Vladimir Korolenko, başyapıtı Kör Müzisyen’de görme engelli Pyotr’un müzikle tanıştıktan sonra değişen hayatını anlatıyor

Bir dünya klasiği var elimizde. Adı Kör Müzisyen. Yazar Vladimir Korolenko'nun romanı, 1886 yılında okurla buluştuğunda büyük ses getirmiş. Şimdi de Levent Özübek'in çevirisiyle Vakıfbank Kültür Yayınları tarafından Türkçe yayımlandı.

Romana geçmeden önce Korolenko'yu tanımakta fayda. Yazar, 19. yüzyıl Rus edebiyatının son büyük temsilcilerinden biri. 1853 yılında Ukrayna'da dünyaya geldi. Eğitimi sırasında maddi sıkıntı çeken yazar, gazetecilik yaptığı dönemde yoksul insanlar için yardım faaliyetlerinde bulunmasıyla tanındı. Korolenko'nun eserleri arasında Makar'ın Rüyası, Dilsiz, Mırıldanan Orman gibi birçok kısa hikaye ve novella yer alıyor. Korolenko, uzun yıllar muhalefet ettiği çarlık rejiminin yıkıldığını gördükten sonra 1921'de hayata veda etti.

Kör Müzisyen, yazarın başyapıtı. Görme engelli Pyotr'un müzikle tanışması sonrası değişen yaşamını anlatan roman, dönemin Rus kırsal hayatını da aktarıyor. Pyotr, Rus taşrasında yaşayan varlıklı bir ailenin çocuğu. Ama geniş bir aile değil bahsettiğimiz. Annesi, toprak sahibi babası ve dayısı savaş gezisi Maksim Dayı...

Çocuğun gelişimiyle birebir ilgilenen dayı ona önce doğayı sonra yaşamı öğretiyor. Doğadaki sesler Pyotr'a rehber oluyor. Müzikle ise Yohim'in kavalı sayesinde tanışıyor: "Pyotr'un müzikal duyguları bilincine çocukluğunda ilk kez dolan ezgilerle şekillenmişti. Daha sonra annesinin çaldığı melodilerle de içinde şekillendi. Onun için ruhunda hep duyduğu sesler, ilk olarak dinlemiş olduğu, ülkesinin folklorik müzikleriydi. Doğayla olan bağını da hep bu müzikler aracılığıyla kurmuştu." Pyotr, bir süre sonra da piyano çalmayı öğreniyor.

Pyotr, birlikte büyüdükleri Evelina başta olmak üzere yaşamı boyunca çevresindekilerden büyük sevgi görse de acı ve melankoli yakasını bırakmıyor. Ama önüne çıkan tüm zorlukları sevgi sayesinde aşmayı başarıyor: "Eskiden acı çeken, yatıştırılamayan bencil kör, şimdi kalbine hayatın gerçek anlamını koymuştu, başka insanların üzüntüsünü, sevincini görmüştü ve şimdi talihsizlerin talihsizliğini hatırlatabilecekti."

*Bu yazı ilk olarak Sabah'ta yayımlanmıştır.